شهرستان میناب یکی از قطب های اصلی صنایع‌دستی استان هرمزگان و جنوب ایران محسوب می‌شود. از گذشته‌های دور تا امروز سفالگری، حصیربافی، نساجی سنتی، صنایع چوبی، بافته‌های داری و رودوزی‌های سنتی بخش جدانشدنی از زندگی و اقتصاد مردم این خطه بوده و از بندر تیاب انواع صنایع‌دستی حصیری و سفالی توسط لنجهای بادی و ملوانانی کارآزموده تا شاخ آفریقا و کشورهای جنوب شرقی آسیا می‌رفت.

صنایع‌دستی بومی از جایگاهی ویژه در فرهنگ و سنت‌های مردم برخوردار است و در این میان حصیربافی رایج‌ترین صنایع‌دستی در شهرستان میناب است و تقریباً تمامی زنان و دختران با آن آشنا هستند.

حصیربافان میناب در روستاهای «بهمنی»، شهوار، چلو، نصیرایی، محمودی و قاسم جلالی و... ساکن هستند که بیشترین تعداد هنرمندان و صنعتگران فعال حصیرباف در روستای بهمنی هستند.